Author Archives: Webadmin

காய்ந்து அனற் சூளையில் சுடுபட்ட மட்பாண்டம் நீர் ஒழுகச் செய்யாதே! நீ தரும வழிநின்றால் காய்ந்து வறுபடுவாய் துயர அனற் சூழையிலே!

ஏர்நுனியை எழுத்தாணிஆக்கி…வேர்வை தொட்டுப் பண்பட்டநன் நிலமாம் தாளில் ஏர் ‘எழுதுவினைஞன்’ நிதம் எழுதிச் செல்ல எழுந்ததடா பசுமைநெற் கவிவயல்கள்! வேர்நுனிகள் மழைத்துளியை ருசிக்கக் கண்முன்

கோவிலிலே வைத்துக் கும்பிடப்படும் பொருளாய் போற்றவே பட்ட பல புனிதத் தியாயங்கள் தீட்டுப் பொருட்களாக திசையில் சிதறினவாம் விலைபேச முடியாத

நெளிந்தோடும் பாம்பாய் நிலத்திலாறு அசைகிறது! சலசலத்து….ஏதேதோ திரவியங்கள் தினம் கலந்த கலவையென ஆறு கரைபுரண்டு ஓடிடுது!

தொட்டாற் சுருங்கி தொட, இலைகள் தாம் சுருங்கிச் சட்டென உடைந்து தனை ஒடுக்கி அடங்கிவிடும்! மீண்டும் தொடுகை விலகியபின் ஏதுமொன்றுஞ் சீண்டாக் கணத்தில் சிலர்த்து இயல்பாகும்! இயல்பில்… இதனில் இயல்பில்… எக்கணமும் செயற்கையான தூண்டலொன்று சேதம் விளைவிக்கும்! என்வாசஸ் தலத்தில் எழுந்துநின்ற இதன் ஒரு அங்கத் தவளின்முன் அமர்ந்து தொடுவதுவும் அதுசுருங்க இரசிப்பதுவும்… இலைவிரிய மீண்டும்மீண்டும் … Continue reading →

யார் தான் நீங்கள்? யாவர் தான் நீங்கள்? ஆம் புதிய நாடகத்தின் பாத்திரங்கள் நீவிரென்றார். ஆம் புதிய நாயகர்கள் என உங்கள் முகமுரைத்தார. நாடகமா? யதார்த்தமா? நாமறியோம்!

இருளைப்படைக்க இயலுமா தோழர்களே? இருளைப் படைத்தல் இலகுவா நண்பர்களே? இருளைப் படைக்க இயலாது நிறைந்திருக்கும்

கண்முன் உங்கள் முகமே தெரியுது கண்ணை மூடின் உம்முகம் வந்து போகுது! சின்ன மாற்றமும் இன்றித் துயில்வதாய் சிரிப்பில் பூத்த பூ வாடா திருந்திட ஒன்றும் நடவாத மாதிரி…. உம்முகம்

தேவதை ஒன்றுவரும் – எங்கள் தெருக்களில் பொன்மழை தூவிவிடும்! காவியம் நூல்வகைகள் – எங்கள் கண்முன் அரங்கேறி ஆர்த்து எழும்! சாவினுக் கஞ்சுநிலை – சாய்ந்து

சிரித்தபடி இரசித்தபடி எங்கள் மீது தினம்அபாண்டப் பழிபோட்டு பொய்கள் நூறை திரித்து எம்மை இழிவு செய்து ஊரே பார்க்கத் திசைகளெங்கும் அவதூறு முரசறைந்தீர்! மருமமாக அவைதிரண்டெம் கீர்த்தி சாய்க்க

காற்றில் இனியதேன் வார்த்தெந்தன் காதூடு காய்ந்த நெஞ்சைக் குளிர்த்தும் மணியொலி! ஊற்றுப்போல் தொடர்ந் தொலிக்கும் அதன்குரல்… உயிரின் தூக்கம் கலைக்க…எழும் ஒளி! காற்றில் கரைந்த இரவின் அபசுரம்

உங்களைக் குதறிய ஒரேஒரு கூர்மைவாள் செங்குருதி குடித்தேப்பம் விட்டுத் துயின்றுபோச்சு! வாளின் கடைவாயில் வழிந்த இரத்தநதி

கடலலைகளில் ஏறிநடந்தித்தக் கரையில் வந்து உறைந்து இவ்வூரது உடலினுக் குயிராகிய மாரியே! ஒளிபெருக்கிடும் சூரிய தேவியே! விடைதெரியா புதிராய் இருந்து நம்

காலமென்ற ஒரு பொருளுள்ளது! காலம் எதையுமே தீர்மானஞ் செய்வது! காலமே எதன் வெற்றிக்கும் தோல்விக்கும் காரணம் அதே வாழ்த்தவும் வீழ்த்தவும் காரணம் எந்தக் காரியப் பூர்த்திக்கும்

தாய் தந்தை காக்காத போதும்… எந்தச் சகோதரமும் காக்காத போதும்… சுற்றம் வேறுறவு குடும்பம் நட்பு காக்காப் போதும் வெறும்பணமும் பேர்புகழும் காக்காப் போதும் யாரெவரும் துணைக்குவராப் போதும்… யானும்