Author Archives: Webadmin

கனவு கண்டு சிறிது களித்துளேன். கனியுமென்று களைத்ததுமே ஏங்கியோன் நனவில்… இன்பம் கிடைக்கா யதார்த்தத்தில் நனவு வெறுமையை மட்டுமே நல்கையில் நனவில் ஏமாற்றம் மாத்திரம் மிஞ்சையில்

தும்மல் வருமாப்போல் தோன்றி இப்போ துப்புரவாய் மறைகிறது… நீயும் இப்போ என்னைநினைத் திருப்பாயே என்றிருந்தேன்… நினைக்கவில்லை… எனப்புரிந்து தவிக்கும் நெஞ்சு! தும்மவேண்டும் போல் உழையும் மூக்கு… நீயும்

காற்றெமை விலகும் போது புழுக்கந்தான் கடிதாய் வந்து ஊற்றென வியர்வை தன்னை உசுப்பியே பிறப்பித்தல் போல் கூற்றெனுங் கண்கள் கொண்டோய்

பிழை என்ற குறியீட்டை இடுகின்ற நாளின்று! அவரவர்க்குப் பிடித்தவர்க்குப் புள்ளடிப் பிழையிட்டு அவரவரை நமக்குநாம் எஜமானர் ஆக்கிடலாம்! எஜமானை ஆக்கியவர்…

அகாலம் கடந்து அரையும் கரும்பாம்பாய் நகர்கிறது இரவு நாக்கிரண்டை நீட்டி நீட்டி ‘புஸ்’ என்ற சீறலொடும் மூச்சின் இரைச்சலொடும் பாம்பு நகர்வதென

மாற்றங்கள் கொள்ள வேண்டும் மனதை ஓர் முகப்படுத்தி ஆற்றிலே நீர் போல் உள்ளம் அலைவதை நிறுத்திப் பாயும் காற்றென எண்ணம் ஆடிக்

இத்தனைக்கும் பின்னரும் இன்று புறப்பட்ட ஒற்றைப் படகை உயிருடனே மீட்டார்கள்! உயிரிழந்து போன… உடைந்து சிதைந்துபோன உருக்குலைந்து எந்தக்

நாங்கள் உரைத்த ஒரேயொரு பொய்யினது வேசம் தெரியவர…. இதுவரைநாம் சொல்லிவைத்த உண்மைகளிற் சந்தேகம் உலகுக்கு ஏற்பட்டு போலியாய் நாங்கள்

இந்தப்பறவை இன்னுமின்னும் பறக்க சிறகை விரிக்கிறது சிறிதும் களைப்பின்றி! இவ்வளவு தூரம் பறந்து இளைப்பாறி

அழியாத ஆசை அலைமீறும் வேளை அதிர்வூற நெஞ்சக் கடல் ஆடும். அஹிம்சை துறந்து அலைபோல் கிளர்ந்து அடங்காத போரில் உடல்சீறும். வழியற்று… ஆசை தனைத்தீர்க்கத் தோற்று

“நல்லவனா கெட்டவனா நான்” என மனச்சாட்சி மெல்ல என் முன் நின்று எனைக் கேள்வி கேட்டபோது… “நல்லவனா கெட்டவனா நான்”

வாழ்வின் யௌவனப் பருவங்களைத் தாண்டி வயதுப் புரவிகள் ஓடி இளைத்திட, நாடி தளர்ந்து நரைதிரை தோன்றியே நடக்க இன்னொரு காற்துணை தேடிட, வேடம் போட்டும், கருமையைத் தீட்டியும்

வானம் போடும் கோலங்களை யாரறியக்கூடும்? வாழ்க்கை போடும் வேசங்களை யாருரைக்கக் கூடும்? நீரின் மேலே குமிழிபோhலே தானே வாழ்க்கை ஓடும்! நேரம் எந்த நேரம் உடையும் கூறிடாது காலம்!

வாழ்க்கை என்பது அவ்வளவு சுலபமில்லை. மானுடர்க்கு மட்டுமில்லை… ஓரறிவில் இருந்து ஐந்தறிவு ஆறறிவு அனைத்துக்கும் கூர்ந்து பார்த்தால்

சிற்றிறகு விரிக்கத் துடித்திடும் சிறிய சீவனின் கீச்சுக்கீச்சுக் குரல் பற்றை தாண்டி நிமிர்ந்த மரப்பொந்தின் பக்கம் கேட்டது கண்ணில் மருட்சியும் சுற்றியே துணை அற்ற வெருட்சியும்