Category Archives: கவிதைகள்

வைரங்களை ஏற்றிச் சென்ற மூன்றாம் பிறை நிலவுப் படகு கவிழ்ந்ததோ? வானக் கடலெங்கும் விண்மீன் வைரங்கள் சிதறி மின்னிக் கொண்டிருக்கு!

உண்மை உணர்ந்தோன், உண்மை அறிந்தோன், உண்மை தெளிந்து உலகுக் குரைக்கவல்லோன், உண்மையை நம்புபவன், உண்மையை உணர்த்துபவன், உண்மைகளை ஒப்பிட்டு

உண்மைகளைச் சொல்ல ஒருபோதும் அஞ்சாமல் என்கவிதை ஆர்க்கும்! எமனோடும் போராடும்! எந்த மிரட்டல் எழுந்திடினும் என்கவிதை

எரிவாயுவரிசையிலேநின்றுதூங்கி, “இல்லைஅது” என்றாகவிறகைவாங்கி, எரிபொருட்காய்அனுமான்வால் நீளந்தேங்கி, எம்பொறுமைகாக்கின்றஎல்லைதாண்டி, பொரிகின்றோம்கொஞ்சஎரிபொருளைவேண்டி புலர்விருந்துஅலர்வுவரை ஏங்கி! “இன்னும்

“நீங்களாயேநாட்டைவிட்டுநீங்குங்கள் இங்கிருந்தால் ஓங்கியுயரஏலாதுஓடுங்கள்” எனஆள்வோர் சொல்லாமல்சொல்கின்றார்! சோப்பு, வாயு, எரிபொருட்கள் இல்லாதுவாழ்வதுஎவ்வாறெனப்பலரும்

இன்றுவரவில்லைஎன்று வரிசையிலே நின்றுகளைத்து, நிதானம்இழந்து, பல சண்டைபிடித்து, தாமதம்ஆனாலும்

பசியென்றபொறிஇன்றுபுகைகின்றது-“நாளை பலிகேட்கும்அது” என்றகதைவந்தது. உசிரோடுவிளையாடும்விளையாட்டிது-பாய்ந்து உயர்கின்றவிலைவாசிசதிசெய்யுது!

பம்பரமாய்ச்சுற்றிடுதுபனையும்பெருவேம்பும்! இங்கடிக்கும்வைகாசிக்காற்றென்னும் சாட்டையினால் பம்பரமாய்ச்சுற்றுது பனையும்பெருவேம்பும்! தலைச்சுற்றுவந்ததெனத்தடுமாறும்

ஆன்மாவில்இட்ட அனல்அணைந்து போனாலும்… ஊன்எரிந்தநாற்றம்இன்றும் எம்உளமூக்கில் அடித்துக்கொண்டிருக்கிறது! அதால்வந்தவடு, காயம்

முடியாட்சிஓய்ந்துகுடியாட்சிவந்ததன்பின் ‘படை, குடி, கூழ், அமைச்சு, நட்பு, அரண்’ என்ற அங்கங்கள்ஆறுகொண்டஅரசனை; அவனினது சங்கைமிகுமிடுக்கை;

கடன்பெற்றுப்பசிபோக்கலாம்-பட்ட கடன்தீர்க்ககடன்கேட்டும் பொழுதோட்டலாம். கடன்பட்டுக்கலியாணமும்-கட்டிக் கடனோடுபதினாறும்பெறக்கூடலாம். கடன்தீர்க்கும்வழிமறந்து-நாளை கடன்தீர்ப்பான்பிறனென்றும்விளையாடலாம்.

ஏறிஇறங்காதெகிறிஉயருது எம்ஊர்விலைவாசிநித்தநித்தம். ஏன்எதற்கென்றுமேகேட்கவும்ஆளில்லை என்னதான்ஆகுமோஅன்னைமுற்றம்? பாறிச்சரியும்பணத்தின்பெறுமதி; பாணுக்கும்முட்டைக்கும்கூடயுத்தம்

துரத்தும் பசிபோக்கத் தூண்டிலினை வீசுகிறான்…. துரதிஷ்டம் பலதடவை தோன்றி அகன்ற நொடி துரத்தும் பசிபோக்க தூண்டிலில் மீன் பரிசாச்சு!

பசியென்ற பொறி இன்று புகைகின்றது -“நாளை பலிகேட்கும் அது” என்ற கதைவந்தது. உசிரோடு விளையாடும் விளையாட்டிது -பாய்ந்து உயர்கின்ற விலைவாசி சதி செய்யுது!

வைகாசிக் காற்று அடிக்கத் தொடங்கிய நேற்றிருந்து என்முற்றம் நெடுக இறைந்திருக்கும் வேம்பினது பூக்கள்! முற்றத்தில் பாய்விரிப்பாய் காலடிகள் பட்டுக் கசங்கும் அவை;