Category Archives: கவிதைகள்

வானில் பறவைகளின் வழிமாறிப் போனதில்லை! நீரிலே மீன்களது நிலை, வழி பிழைத்ததில்லை! ஊரும் எறும்புகளை எப்படிக் கலைத்தாலும் பாதை அவை மாறிப்

இன்றைக்கும் தோன்றின எலும்புகள் சில…நேற்று மண்டையோடு ஒன்று வந்தது…. இரு துளைகளுடன்! காலெலும்பு விலாவெலும்பு

எங்கள் செயல்கள் எவையெவையோ அவையவைக்கு எங்கோ வரவு செலவுக் கணக்குக்கள் சற்றும் பிழைக்காமல் பதிவுசெய்யப் படுகிறது!

அற்புதங்கள் நடக்குமென்று காத்திருந்தோம். அடிக்கடி நாம் எதிர்பார்த்துத் தோற்றுப் போனோம். அற்புதங்கள் அதிசயங்கள் எவையும் நம்மை அணுகவில்லை…

இருட்டுள்தான் இருக்கின்றோம் எல்லோரும்; கருவறைபோல் இருட்டுள் தான் இருக்கிறது எவ்விடமும்; காலந்தான் ஒளிமுதலாம் சூரியன்!

எட்டா நிலவுக்கு இன்னுமின்னும் எத்தனைநாள் கொட்டாவி விட்டுக் குறண்டிக் கிடக்கவுள்ளோம்? தொடுவானம் தாண்டித் தொலைவில்

வாய்ச்சொல்லில் வீரர்களால் மாயும்… தமிழ் சைவ நோய் தீர்க்க நித்தநித்தம் நோன்பிருக்கும் –‘ஆறு திருமுருகன்’….செல்வர் ‘மனோமோகன்’ சேர்ந்து வரந்தந்தார் உய்ததெங்கள் வாழ்வு!

திருவா சகத்திற்கு உருகா தார்கள் திளைத்து…. வாசகம் எதற்கும் உருகார் என்பார்! திருவா சகம்தன்னை இசைத்தேன் சேர்த்து சிந்தை செயல் கெடாது….பலர் இலயிக்க வைத்தார்!

எத்தனை அழகுகளை நீவிர் வரைந்தாலும், எத்தனை அழகுமாடம் நீர் கட்டி வளர்த்தாலும், எத்தனை எழிற் சிற்பம் நீவிர் செதுக்கினாலும்,

பூவுக்குத் தேனாய், பொன்னுக்கு ஒளியாய், வானுக்கு நிறமாய், மண்ணுக்கு மணமாய், மானுக்கு வேகமாய் ,

“மக்களி னுக்காக மக்களினால் நடப்பது காண் மக்களாட்சி!” அதிலே மகுடம் புனைந்தவராய்க் கொக்கரிப்போர்…தம்மவரைக் கொன்று, அடாத்தாக

வருடம் முழுவதிலும் வருந்தி  அழவைத்து, வருடத்தில் ஓர்நாள்  வணங்கி மகிழ்ந்து தொழும்  ‘அன்னையர்’ தினமும் 

சாதனை எதையுமே சத்தியமாய் நாம் புரியோம். சாதனைக் கருகில்  சாணளவும் நாம் செல்லோம். சாதனைக்கு ஏதும் சாதகங்கள் நாம் செய்யோம். சாதனையை வேறாரோ செய்தால்  “கடவுளர்கள்  தாமவர்கள்” என்போம்.

கோவிலடி வீதியில் கை கூடியது ஞானம். கொல்லையடி மீள்கையில் உள் ஊறியது ஈனம். பாவமனம் பம்மியது ஆண்டவன் முன் தானும். பம்மியது பாய்ந்தது தன் இலாபம் வரும் நேரம்.

சிறுமியின் கருவறைக்கும்… தங்கள் மதச் சாதிச் சிறுமியின் கருவறைக்கும்…வேறுபாட்டை தேர்ந்துகொள்ள கருவறையைப் பாவித்தார் காவாலிகள்! எட்டுத்