Category Archives: கவிதைகள்

கண்ணில் பகலிரவைக் காணல் மிகஎளிது! வெள்ளை விழி…பகலாம்! வெளிச்சம் அயலிருந் தூட்டும் நடுநெற்றிக் கண்ணோ, நுதலிலிட்ட சந்தனத்தின்

கலைகிறது முகிலினமெம் கனவு போலே! கரைகிறது கற்பூரம் மனது போலே! தொலைகிறது வசந்தங்கள் நனவு போலே! துடிக்கிறது உளம் பல்லி வாலைப் போலே! உலைக்கொதிப்பாய் இருந்தது ஊர்…இன்று ஆறி

இரும்பு இரயில்கள் எண்ணற்று வருமிடத்தில் குருதி இரயிலாகி… தண்டவாளந் தேடிற்று! ஆயிரம் விழிகள் அகலத் திறந்துபார்க்க ஈனனின் கரங்கள் எழுதிற்று மரணவேதம்!

என்னிடர்த் தடைகள் நீக்கு! என்காலை இடறி வீழ்த்தக் கிண்டுவோர்…அதிலே வீழக் கீதைசொல்! பிழைகள் செய்தும் என்னுடன் மோதி வெல்ல

போரின் பகடைக் காய்களென வீழ்ந்தவரை, போரின் இரும்புக் கரம் நசுக்கச் சாய்ந்தவரை, போரனலிற் சிக்கி அதிற்பொசுங்கிப் போனவரை, போர்க்கடலில் மீன்களுக்கு

நீ முதிர்ந்து விட்டாய். நீ கிழண்டி விட்டாய். தோன்றிற்று நரைதிரைகள். தோன்றிற்று நடைத்தளர்ச்சி. தாலாட்டு நீபாட தொட்டிலிலே தவழ்ந்தவர்கள் தாலாட்டுப் பாடுகிறார்

நரை, திரை, மூப்பு, நடுக்கம், தடுமாற்றம், அறளை பெயர்தல், அயர்ச்சி, நாம் மறந்துபோதல், என எந்த முதுமைக் குணமுமற்று அமுதருந்தி

உன்னடியிற் தானே உயிரை விதைத்தறுத்தோம்! உன்முகத்திற் காலூன்றித் தானே உயிர்தழைத்தோம்! உன்னிருந்து பயனெடுத்தோம். உன்தயவில் உணவுகொண்டோம்.

நினைவுகள் பிறாண்ட மனது இரணமாச்சு! நனவு என் சமநிலையை நக்கி உறுஞ்சிற்று! மனதின் இரணம்…இரத்தம் வடித்து நிறம்மாறி

சேறும் சகதியும் மிதந்த என்முற்றத்தில் ஈரஞ் சுவறிக் கிடக்கிறேன் நடுநடுங்கி! ஏதோ ஒருநாற்றம் எப்போதும் வீசிற்று! ஏதேதோ கூச்சல் குழப்பங்கள் கூடிற்று!

‘என்னுடைய சொல்லைக் கேட்க இங்கு ஆட்கள் இல்லை. என்னுடைய பேச்சை கேட்க எவரும்இல்லை. என்னுடைய கருத்தை யாரும் புரிவதில்லை.

அசைந்தபடி இருக்கிறது இலைகள் மரத்தினிலே! அவையுதிர்ந்த பின்பு அவை காற்றால் மட்டும் தான் அலைக்கழியும் சருகாச்சு! வளைந்து நெளிந்தோடித்

பகலொரு புத்தகம்போல் விரிந்தது என்முன்பு! பகலினது பக்கத்துக்கு ஒளியூட்டும் வெயில் நின்று! பகலினது அடுத்த அடுத்த பக்கத்தைப் புரட்டிற்றுக் காற்று,

வட்ட நிலவு ஒரு கிறீஸ்தவ மணப்பெண்ணோ? சுற்றித் தலையில்வெள்ளிக் கிரீடம் தனைஅணிந்து, கொட்டிக் குவித்துச் சோடித்த எழிலோடு,

நீங்கள் பெருஞ்செல்வம் ஏதுமே சேர்க்கவில்லை. நீங்கள் எதும்சொத்துத் தேடித் தொகுத்ததில்லை. நீங்கள் பெரும்வசதி வாய்ப்புகளைப் பெற்றதில்லை. நீங்கள் பெருஞ்சுகங்கள் கண்டு