பிச்சிப்பூ

இரண்டு இறகுடைய எழிற்பூ…
சிறகசைத்து
பறந்து பறந்து கிளைவிட்டுக் கிளைதாவி
இன்னுமொரு பூவில் இளைப்பாறி
தன்இதழால்
தேனை உறுஞ்சும்பூ
ஒருநாளில் வாடாப்பூ…
வானுக்குச் சென்று வரும்பூ….
நான்பெற்ற
சின்ன மலரைச் சிரிக்கவும் அழவும்வைத்து
என்வீட்டுக் குள்ளும்
வந்தேகும் வண்ணப்பூ.
மெல்லப் பறித்து
அழகை இரசிக்கஎண்ணி
எட்டிப் பிடித்தேன்.
என்கைக்குச் சிக்காமல்
தப்பிக்க எத்தனித்த தருணம்
என் காலடியில்
இதழ்பிய்ந்து பலியாகி
உதிர்ந்து போச்சப் பிச்சிப்பூ.