அருகிற் தொலைவு

உனது பெருமூச்சு எனக்கிப்போ கேட்கவில்லை!
உனது புலம்பல்கள்
என்செவிக்கு எட்டவில்லை!
உனது பசி,தாகம்
உனது எதிர்பார்ப்பு,
உனது கனவு, எனக்கு விளங்கலைதான்.
உனது துயரம,
உனது இழப்பு,வலி
உனது மனதினது உட்கண்டல், காயங்கள்,
உனது உறவின் உதிர்வு,
உயிர்தொலைப்பு,
எனக்குப் புரியலைதான்…
என்செய்வேன் என்நண்ப?
அருகில் மிகஅருகில்…ஆனாலோ
நின்கால்கள்
நகர முடியாமல்.., அருவ விலங்குகளே
உனைஎனது எல்லைக்குள்
வராமற் தடுத்துளன.
உனக்கும் உருத்தான ஊர்தான்
எனதுஊர்
எனினும் உனைமறிக்கும்
உன்முகாமின் முள்வேலி.
உனைநிதமுங் காண
உளமோ துடித்தாலும்
உனைப்பார்க்க ஏங்கும்
எனைத் தடுக்கும் காவற்கண்.
உந்தனுக்கு ஆறுதலாய் ஓரிரண்டு வார்த்தைசொல்ல
எந்தனைத் தடுத்து
அச்சுறுத்தும் ஒருதுவக்கு.
உனது பெருமுச்சு
எனக்கின்னும் கேட்கவில்லை.!
உனது புலம்பலின்னும்
என்செவிக்கும் எட்டவில்லை.!

This entry was posted in கவிதைகள். Bookmark the permalink.

Leave a Reply