தடம்

என்னுடைய காற்தடங்கள்
எனது வழியெங்கும்
விரவிக் கிடக்கிறது.
அது மண் ஒழுங்கையிலும்,
ஊர்த் தார் வீதியிலும்,
சீமெந்துத் தரையினிலும்,
சேறு சகதிக் கரைகளிலும்,
இன்றுவரை
பரவிக் கிடக்கிறது.
காற்று புயல் மழைக்கு
கரைந்தழிந்து போயிடலாம் அது என்று
நீவிரெல்லாம்
கருதிடலாம்;
அழிந்து மண்ணோடு மண்ணாகிப்
போய்விடும் என்று
சிலர் புறுபுறுத்திடலாம்.
ஒருவேளை உங்களது கண்களுக்கு
அவையெல்லாம்
தெரியாதும் இருந்திடலாம்.
அதன் மேல் நடந்தவரின்
தடங்கள் மறைத்திடலாம்.
எனினும் என் கால்பதிந்த
தடங்கள் என்றென்றும் என்நனவுப்
பாதைகளில்
தொடரும்;
உம் நினைவுப்
பாதைகளிலும் பதியும்.
காலத் தெருவில் கட்டாயம்
அவையொவொன்றும்
ஊன்றிப் படிந்திருக்கும்.
‘உயிர்க்கதை உரைக்கின்ற
அவைகள்’ என் பயணத்தின் அருமையைச்
சரிபிழையை
அவசியத்தை
வரலாற்றில் அவை செலுத்தும்
தாக்கத்தை
எவரெவர்க் குரைக்கணுமோ
அவரவர்க் குணர்த்திவைக்கும்!