இந்த இரவு

இந்த இரவு வழமையான இரவல்ல!
இந்த இரவு…
இடைவிடாத மழைப்பொழிவை,
இந்த இரவு…
எங்கும் வெள்ளக்காட்டை,
இந்த இரவு…
துளைக்கும் கொடுங்குளிரை,
தந்துவிட்டு…
மோனத் தவமிருக்கும் புதிரிரவு!
இப்போ மழையில்லை.
இப்போது தூறலில்லை.
இப்ப வெள்ளம் வடிந்திருக்க,
இரைந்தபடி சுழற்காற்று
இப்போது வீசத் தொடங்க,
குளிர்க்கூதல்
இப்போது கூடிவர,
தேங்கிய குட்டைகளில்
இப்போ தவளைகள் பூச்சிகளின்
புது ஒலிகள்
எப்போதும் போலன்றி எழ,
ஒரு பேரமைதி…
புயலுக்கு முந்திய பொய்யமைதி… கொலுவிருக்க,
உயிருடலும் கொடுக,
ஒரு வழமை இரவாய்
இல்லாமல் கரைகிறது இவ்இரவு!
நகர்ந்துவரும்
வல்ல புயலை வரவேற்க ஆயத்தம்
செய்திருக்கோ இவ்இரவு?
எமைத்தேடி வரும்புயலின்
மையத்தை திசைதிருப்ப உதவாதோ
இவ் இரவு?

This entry was posted in கவிதைகள். Bookmark the permalink.