புயலை எதிர்வுகூறல்

எதைநாங்கள் எதிர்வு கூறி இருந்தாலும்
அதுஎன்ன எண்ணி,
அது என்ன முடிவெடுத்து,
எந்த வழியில் இயங்க நினைக்கிறது
என்பதைநாம் முழுதாய் அறிய இயலாது.
எதிர்வு நாம் கூறியதில்
எழுபதெண்பது வீதத்திற்
கதிகம் சரியாய் இருந்திடலாம்.
நூறுவீதம்
சரியாய் இருக்குமென
சாத்திரமும் சொல்லாது.
உருவம், நகர்வுத் திசைகள்,
பலம், வேகம்,
வலுக்குமோ? குன்றுமோ?
வழித்தடத்தை மாற்றிடுமோ?
நிலைகுலைய வைக்குமோ?
நாம் நினைக்காத் திசைசென்று
மறையுமோ?
எங்கேனும் நிலைகொண்டு பலம் சேர்த்து
உறுமிப் பெருமழையை,
ஊளைச் சுழல்காற்றை,
துணைக்களைத்து வந்தூரைத்
துவம்சம் புரிந்திடுமோ?
அணைக்காது விட்டாலும்
அடிக்கா தகன்றிடுமோ?
இவற்றை எதிர்வுகூற
எப்பெரு விண்ணராலும்,
எவராலும் ஏலாது!
புயல்போகும் திசை, வேகம்,
எவரெவர்க்குப் பாதிப்பு
என்பவற்றை நாம்கணித்து
நிலையெடுக்கிறோம் என அது அறிந்தால்….
“இவர்களென்ன
எனைஎதிர்வு கூறுவது”
“இவர்க்குப்பாடம் கற்பிப்பேன்”
எனத்தனது கோபம் இறுமாப்பைக்
காட்டித்தன்
மேன்மை பலத்தைஅது மீண்டும் நிரூபித்தால்…
ஆபத்தே சூழும்.
அடக்கிநாம் வாசித்து,
“பாதிப்பு அதிகமற்றுப் பாய்ந்து, அது கரைகடக்க
வேண்டுவதே ஏற்றவழி”,
விளங்கின் வரும் நல்லகாலம்.