Thana Jeyaseelan

கருமை நிறவானாம்
தீப்பெட்டிச் சுவரின்
மருந்தில்…விண் கற்கள்
தீக்குச்சிகளாய் வழுக்கி
உரச…அவை எரிந்து ஒளிகொடுத்துச்
சாம்பலாகும் Continue reading →

“ஆடத் தெரியாதோன்…..
மேடை சரி யில்லை”யென்ற
வேடிக்கை தாண்டி
விவகாரமாய் நின்ற
ஆடத் தெரியாதோன்…. Continue reading →

வீசி நுரை வீசி அலை மூசி விளையாடும்.
வீடுவரை தேடிவரும் தென்றல் சுகம் கேட்கும்.
ஓசை கடலோசையுடன் மீன்களது பாட்டும்
ஓடங்களின் கானங்களும் கூடும்…சுதி சேரும்! Continue reading →

வெடிகள் அதிர்ந்தாலும் இடிகள் விழுந்தாலும்
விடிவின் ஒளிக்கீற்றைக் கண்டோம் –ஒரு
விடியல்… இருள்சூழ்ந்த பொழுது கனவோடு
விழிகள் குருடாகி வெந்தோம் !
அடிகள் விழும் மேலும் கொடிகள் அறும்…மீள
அருள துணையின்றி நொந்தோம் –முழு
அழகு தொலைந்தின்று அடிமைச் சுகம் கண்டு
அசந்து துயில் கொள்ளு கின்றோம் ! Continue reading →

ஈரவிழி ஓரம் ஏறுதொரு சோகம்
ஏன் துடைக்க யாருமில்லை பாரு?
ஏங்கிவிழும் போதும் எண்ணி அழும் போதும்
ஏன் அணைக்க தோள்களில்லை கூறு?
பாரமனம் தன்னை பார்த்து சுமைதாங்க Continue reading →

நெருப்பே வெக்கையிலே நீறும்
இக் கோடையிலே….
மர நிழலும் எரிந்து கருகுகிற வேளையிலே…
சூரியனும் புவிவெப்பம் சுட்டு
நடுங்கையிலே… Continue reading →

வண்ணத்துப் பூச்சியொன்று
சிலந்தி வலை சிக்கி
“என்னென் றிதிலிருந்து எழுந்து மீளத் தப்புவது”
என்று சிறகடித்து அடித்து
வலைநூலை Continue reading →

எங்கும் அடிதடி எங்கும் கொலைவெறி
எங்குஞ் சண்டித்தனம் ஆச்சு –யார்….அம்
பெய்த விழுதெங்கள் மூச்சு? –அட
தங்கு தடையின்றி தாயின் தமிழ் வென்ற
சாலைகளில் வாளின் வெட்டு —தினம்
சாகும் இனம் வதை பட்டு! Continue reading →

கருவி பிழைவிடாது கடைசிவரை
என உரைத்து
கரங்கள்தான் பிழையை விட்டு இருக்கவேணும்…
பொறுக்கிய போதல்ல
அனுப்பிய போதென்று…அவ் Continue reading →

புறாவின் உடல் எடைக்கு பொருளாக
தன் தசையை
அரிந்தீந்த ‘சிபி’ போல
அருளும் வலிமை இல்லேன்!
எனது உடலினிலோ இதயத்திலோ பிய்த்து Continue reading →

நீயுந்தான் சூழல், நினது சிறு நட்பு வட்டம்,
சேர்ந்த குழுமம்,
சிலிர்த்து வாழ்த்தும் சுற்றத்தார்,
சூழ ஒரு உலகத்தை சிருஷ்டித்து
அது ஒன்றே Continue reading →

கனவுகளின் சாம்ராஜ்யம்
கண்முன் கருகிவிட
நனவுகளும் நீறியே
சாம்பலான நன் நிலத்தில்
அங்கங்களை இழந்தும், Continue reading →

“வருத்தங்கள் பட்டுப் பாரம் சுமப்பவரே
அருகினிலே வாருங்கள்
அயர்வகற்றி உமைவருடி
விருந்து தருவேன்யான் விரைந்து ”
என… என்றோ Continue reading →

மதத்துவேசம் என்ற மாபெரிய
சிலுவையில்….தற்
கொலைக்குண்டு வெடிப்புச் சிதறலென்னும்
ஆணிகளால்
அறையுண்டு இயேசு…மீண்டும்
ஆவி துறந்து …இவ் Continue reading →

ஆயிரம் புத்தி அனைவர்க்கும் சொல்லி
ஆனது என்னதான் முடிவில்?
ஆம்…பிழை செய்தே அடைகிறார் வெற்றி
அதர்மமே ஆழுதெம் திசையில்.
கோயிலில் சூடம் கொளுத்தியும் …பாவம் Continue reading →