Thana Jeyaseelan

பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்
பரந்த பெருங் கடலை ….
பார்க்க விரிந்து கடலளவாய் ஆச்சு மனம்!
நீந்தத் தொடங்கினேன்
நெடிய அலைகடலை…. Continue reading →

எங்கிருந்து வந்தன இந்தப் படைப்புழுக்கள்?
இங்கிருந்தே போனவையோ?
இங்கு நேற்று அழித்தவையோ?
தங்கள் உருமாற்றி தங்கள் குணம் மாற்றி
தங்கள் தடம்மாற்றி Continue reading →

மீன்களின் கண்களுக்கு விளங்கும்
கடல் நீளம்.
ஆந்தையின் கண்கள் அறியும்
இரவின் ஆழம்.
சீயத்தின் கண்களுக்குப் புரியும்
வனத்தின் எல்லை. Continue reading →

கடலாழ மான கவிதைகள் பாடி
ககனத்தை அளப்பானாம் கவிஞன் .
கனவுக்குள் நீந்தி நனவுக்குள் நோண்டி
கவின் நூறு காண்பானாம் கலைஞன். Continue reading →

ஓயாது அலையடிக்கும் உலராத கடல்,
நித்தம்
ஓயாது கோலமிடும்
ஒய்யார முகிலினங்கள்,
ஓயா இயற்கையின் உயிர்மூச்சாய் காற்று,
அதன் Continue reading →

தெருவெலாம் பொங்க வேண்டும்.
திசையெல்லாம் பொங்க வேண்டும்.
தரிசுகள் திருத்திப் …பஞ்சம்
தரித்திரம் பசியும் சாகும்
வரை..நிதம் பொங்க வேண்டும். Continue reading →

கல்லாத பேரும் கவிபாட வைக்கும்
கலைஞானம் தந்த தமிழே!
கண்முன் சுரந்து கருணை புரிந்து
கடமை உணர்த்தும் பொருளே!
செல்லாத காசு இலை நாங்கள் என்று
சீர், சொத்து நல்கும் திருவே! Continue reading →

மாறுபட்ட மனம் கொண்ட
பல கூட்டம் குழு வகையும் ,
வேரறுத்து முதுகினிலே குத்தி
வெளியினிலே
பாசம் பொழியும் உட் பகையும் ,
ஆள்வோனை Continue reading →

சூரனுக்கும் முருகனுக்கும் தொடங்கியதே
சூரன் போர்.
ஆணவம்,கன்மம், மாயை — யாம்
மும் மல அசுரர்
தர்மத்தைத் தாக்க Continue reading →

புள்ளிகளைச் சேர்த்துப் போட்டோம் 
புது(திர்)க் கோலம்.
புள்ளிகள் ஒருவரிடம் 
போதா திருந்ததனால் 
அவரிடம் இருந்த அவருடைய புள்ளிகளை, 
இவரிடம் இருந்த இவருடைய புள்ளிகளை, 
உவர்க ளிடம் இருந்த உதிரியான புள்ளிகளை,
என்றும் இலாதவாறு இணைத்துக் 
கலந்து புது 
Continue reading →

தூண்டிலிலே முள் கொழுவி,
துளி உணவால் ஆசைகாட்டி,
மீனினை ஏமாற்றிப் பிடித்து விலைபேசி,
யாருக்கோ விற்று இலாபமீட்டி —
ய(ம)வன் குலத்தில்
ஒராளை யேனுந்தான் பழிவாங்க
நினைத்த அதே Continue reading →

நீ கதைக்க நானுனக்குத்
தெம்பைத் தருகின்றேன்!
நீ சிரிக்க எனது மகிழ்வை அருள்கின்றேன்!
நீ அசைய நானுனக்கு
சக்தியை ஊட்டுகிறேன்! Continue reading →

வேளை நெருங்கிடணும் –விடிவொன்று
வென்று வரவேணும் –வெறும்
பாழைச் சுமந்த நிலம் –பச்சைசாத்தி
பலனைப் பெறவேணும் –இன்று
வாளைச் சுழற்றுபவர் –அகன்றவர்
வாலும் அறவேணும் –நாங்கள்
ஊழை ஜெயித்தவர்கள் –எனப்பிற
ஊர்கள் சொ(ல்)ல வேணும் ! Continue reading →

யாருக்கு இங்கே எதைப்பற்றி கவலையுண்டு?
யாரெவர்க்கு மனிதத்தைப்
பற்றி அக்கறையுண்டு?
தாமுண்டு, தம்பாடு உண்டு, தொழில் உழைப்பு
சோறுண்டு, என்பதன்றி
யார்க்குச் சுரணையுண்டு? Continue reading →

துளிகளை ஊசிகளாய் ஆக்கி
தொடுகைமுறை
சிகிச்சை ‘அக்குபஞ்சர்’
செய்கிறது தூறல் மழை!
அண்ணாந்து பார்த்தேன்;
பெண்மை முகிற் கைகளினால்
எண்ணற்ற துளிகள் அள்ளி
என் முகத்தில் நீர்க்கோலம்
வரைகிறது; Continue reading →