Thana Jeyaseelan

நீங்கள் பெருஞ்செல்வம் ஏதுமே சேர்க்கவில்லை.
நீங்கள் எதும்சொத்துத்
தேடித் தொகுத்ததில்லை.
நீங்கள் பெரும்வசதி வாய்ப்புகளைப் பெற்றதில்லை.
நீங்கள் பெருஞ்சுகங்கள் கண்டு Continue reading →

நூலிழுக்க ஆடுகிற பொம்மைகள்நாம்!
விதியென்னும்
நூலிழுக்க ஆடுகிற பொம்மைகள்தாம்!
நூலிழுத்து
ஆட்டுபவன் யாரறியோம். Continue reading →

கண்களை எழுது கோலாய்
இதயத்தைத் தாளாய்க் கொண்டும்
மின்னலுன் மேனி முற்றும்
எழுதியே பார்த்துத் தோற்றேன்!
உன்னெழில்… நீளம் ஆழம் Continue reading →

பிறைநிலாச் சீப்பால்
கரிய இராக் கூந்தலைத்
தலைவாரி
அங்கே ஒளிந்தசையும் விண்மீனாம்
பேன்களினைப் பார்க்கிறாளா Continue reading →

சாகக் கிடப்பவனை சத்திர சிகிச்சைசெய்தோ
ஏதும் மருந்துபோட்டோ
எழுப்ப முயலாமல்
“நான்பெரிதா நீபெரிதா” என்று…
துடிதுடிப்போன்- Continue reading →

இந்தப்பிஞ்சு எப்பாவந்தான் செய்தது?
இந்தப்பிஞ்சு எப் பழியைப் புரிந்தது?
இந்த மொட்டு ஏன் பூக்கா துதிர்ந்தது?
இந்தச் செல்வமேன் இப்படி ஆனது?
எந்திரம் என மாறிய மானுடம்… Continue reading →

கவிதை எழுதக் கனிந்த தொருபொழுது!
செவி…யுத்தக் கூச்சல் மறந்து
பலஆண்டு!
உனக்கு விலைபேசி, ஏகாந்தத் தனிமைக்காய்
உனக்கோர் உல்லாச விடுதி தனைவழங்கி, Continue reading →

நிமிர்ந்திட வேண்டும். ஞானம்
நேர்மையை வளர்க்க வேண்டும்.
எமதிடர் நிலைமைக் குள்ளே
இருந்து நாம் புதைந்து தீயாய்ச்
சமைந்துமே சுடர்ந்து … நாளைச் Continue reading →

எல்லை திசைகளற்றுக் கிடக்கிறது இந்த வெளி!
எல்லை திசைகளற்று
இரைகிறது இவ் ஆழி!
எல்லை திசைகளற்று பரந்திருக்கும் ஆகாயம்!
எல்லை திசைகள் எங்கே Continue reading →

வேகம் விவேகமில்லை சொல்வேன் அடிக்கடி நான்;
போவாய் என்முன் தயங்கிப்
பின் புயலாகி!
அப்படி நீயுமோர் அதிவேகத் தீப்புரவி!
இன்று கடந்தேன்… Continue reading →

வெப்ப அனலில் வெடித்து நிலம்சிதைந்து
எப்படியோ புழுதி உதிர்ந்து
எழுந்ததூசு
மண்டலங் கிளம்பி…சூரியனை மறைத்தவனைத்
தும்மவைக்க… Continue reading →

நான்புளங்கும் முற்றத்தில் நானறியா தொருகூடு.
யார்தான் அனுமதித்தார்?
தம்பாட்டிற் குளவிகள்
துளிகளாற் கடல்செய்த மாதிரி அமைத்தததை!
பிழைத்துமே போகட்டும் எனவிட்டால் Continue reading →

எம்மை வாட்டிய துயர இரா போகுது.
எழுந்த விடிவெள்ளி தொலைவில் மினுங்குது.
கும்மிருட்டின் கொடுமை குறையுது.
கூவி ஊர்ச்சேவல்… “விடியு” மென் றார்க்குது.
விம்மி அழுத துயரக் கனவுகள் Continue reading →

மலையில் அருவியென மதநீரோ
யானையதன்
கூர்விழியில் இருந்து கொட்டிக்கொண் டிருக்கிறது!
மலைமுகட்டில் இரண்டு சிறகு
முளைத்ததென Continue reading →

அமுத விழிகளிலே ஆறுகள் பெருகினவாம்.
கிளைத்திட்ட ஆறுகள்
சேர்ந்து கடலாயிற்று.
இதயங்கள் குமுறின எரிமலைக ளாக.
குரல்கள் வெடித்தன இடிஇடித்தாற் போல. Continue reading →