Thana Jeyaseelan

நேற்றைய கதைகள் நிமிர்ந்த எம் மனச்சுவரில்
ஏற்கனவே எழுதிவைக்கப் பட்டன;
வரலாறாய்
மாற்றிவிடப் பட்டன!
வலிந்தவற்றை இனித்திருத்த
முடியாது; Continue reading →

உண்மைக் கெதிராய் உறுதியாய் நிற்பார்கள்.
நன்மை உலகில் நடக்கத் தடுப்பார்கள்.
தன்முனைப்பு, அகங்காரம்
தானெனும் ஆணவம், மமதை,
கொண்டு குதிப்பார்கள்.
அப் பாவிக் குடிகளினை Continue reading →

எனக்கான பருக்கையை எவர் அறுத்து எடுத்தாலும்,
எனக்கான பருக்கை எவரிடத்தில்
இருந்தாலும்,
எனக்கான பருக்கை எவர்கடையில் கிடந்தாலும்,
எனக்கான பருக்கையை எவர்தான்
பறித்தாலும், Continue reading →

கேட்குது தொலைவினில் திருவெம்பா பாட்டு
கீற்றொளி கசியுது கீழ்த்திசை வானில்
கூட்டணி அமைத்தன குழலொடு தவிலும்
குயிலெனக் கூவிற்று மணியொலி நாதம்
வாட்டிடும் குளிரிலும் முழுகியே வந்த
மனம் உடல் உணர்ந்திடும் பரவசம் கோடி Continue reading →

வீதி நீரில் குளித்து விறைத்தது
வீசும் காற்றில் குளுமை மலிந்தது
பாதை அசுத்தங்கள் யாவும் அகன்றது
பக்தி வாசமே எங்கும் கமழ்ந்தது
நாத சுரங்கள் தவில்கள் முழங்கிட
நாலு திக்கும்இன் னிசை மழை பெய்தது Continue reading →

மார்கழி பிறந்தாலோ மனசெல்லாம்
குளிருறையும்.
ஈரலிப்பும், அடிக்கடி கசியும்
இளஞ்சாரலதும்,
இழகிய நிலமும்,
ஈரஞ் சிதம்பும் மண் Continue reading →

ஏறி விலைஏற எட்டு மடங்காக
எங்கள் செவி கேட்டு அதிர
“எப்படிநாம் வாங்க?” இன்று பணம் வீங்க
ஏங்கி பொருள் தேங்கி.., அணுக
வேறு வழி இன்றி போசணையும் குன்றி
வெந்து வயிறெங்கும் புகைய Continue reading →

வருமானம் குறைந்து தேயும் நொந்து -விலை
வாசி பாயும் மும்மடங்கு என்று
அரைகுறையாய்க் குடித்துண்டு கொண்டு -வாழ்வோம்
அதை ‘நிறைக்க’ திராணியற்று இன்று! Continue reading →

கால விருட்சத்தில் காய்ந்தோர் ‘வருட’ மலர்
வீழ்ந்து உதிர்ந்தது!
விரிந்து ‘புது வருட’
மொட்டு மலர்ந்தது!
முகிழ்ந்து அது இனிமேல்
அட்ட திசைகளுக்கும் அருளும்
கருணைசெய்யும்! Continue reading →

சின்னக் குளிர்தூவிச் சிலிர்க்கவைக்கும் பொன்மாலை!
தென்றல் தவழும் திசையெங்கும்
பக்திமயம்!
‘அன்னைமார்’ மூவருக்கு
அடுத்து மும் மூன்றுதின
நவராத்ரி பூசை! Continue reading →

குண்டு மாமழை கொட்டுகின்றது.
குருதி ஆறுகள் பொங்குகின்றது.
சண்டை ஏன் எதற்கின் றெழுந்தது?
சாவி னோலங்கள் மட்டும் கேட்குது.
விண்ணை முட்டிடும் வீடு,கட்டடம்
வீழ்ந்துமே சல்லிச் சல்லி யாகுது. Continue reading →

உன்னுடைய வார்த்தைகள் உலவின
திசையெங்கும்.
உன்னுடைய வார்த்தைகள் உதிர்ந்தன அயலெங்கும். Continue reading →

சொற்கள் விழுந்து சொரிந்தன திசையெங்கும்.
சொற்கள்…
எண்ணுக் கணக்கற்ற
விதவிதமாய்ச்
சொற்கள்…பெருகிச்
சொரிந்தன திசையெட்டும். Continue reading →

நீண்ட நெடுங்கோடை
நெருப்பாய்த் தகித்தெரிய,
காய்ந்து புல் பூண்டும்
கருகிவிட,
இலையுதிர்த்து
வேம்பு விருட்சங்கள் கிளை Continue reading →

வேதனை நீங்கிடும் வேளையைத் தேடியே
வெந்து தவமிருப்போம் -எங்கள்
மேனியின் காயங்கள் ஆறிட நேர்ந்துமே
மேலும் விழித்திருப்போம் -தொடர்
சோதனை தாங்கிட, ஆன்ம பலம் பெற,
சோராது நோன்பிருப்போம் – எங்கள் Continue reading →